Mijn eerste bijbel was zen en de kunst van het motoronderhoud. Heb ik jaaaaaaren geleden gelezen in de laatste twee jaar van toen ik twintignogwat was en een vriendinnetje had. Het verhaal liep zoals het hoort op die leeftijd. Gemuts, gedoe, zij een ander huis, ik een andere baan en kets! Mijn eerste vrouw. Het leven ging snel. Erg snel. Die mooie lieve rooie geile goddeloze sexy godin hartkrampte en ik dook wegens gebrek aan neuken weer in de boeken.
Bijbel twee: Lila, een onderzoek naar zeden. Desondanks deed vrouw drie redelijk snel haar intrede. En het duurde slechts een paar jaar voordat bijbel drie op de proppen kwam: Over eten en koken. Cultuur en wetenchap in de keuken. Doet het beter in gezelschap dan die vorige. Want over eten, dus wokking hip. Onder andere over de vraag van de kip en het ei. Waar netjes antwoord op gegeven wordt: het ei was eerder. By a million years of zo.
Eerst eierleggende dinoos, later vogels. Als je het weet, is het simpel. Ja, daar heb je dus iets aan. Je moet een ei een uur lang in 68 graden koken. Niet meer, niet minder. Of ze rauw een half jaartje luchtdicht verpakt in klei en as laten rijpen. Worden ze vanzelf bruinzwart glibberig en zacht van. De buren zijn verrukt met zulke plukjes informatie. Gelul aan tafel, gelul in de ruimte. Het leven gaat al doende trager en voor je het weet gebeurt er geen ruk meer.
Of, nou ja. Laten we het erop houden dat ik vandaag het verschil tussen toen en nu even kwijt ben. Over dat doodgaan van toen: god was volgens mij een beetje pissed-off dat die rooie en ik alles wél goed voormekaar hadden. Wat volgde was flash, lightning, damn you idiots now you fucking die en zo. Een gebrekkige, jaloerse no-no, dat istie, wat ik je brom.
Dus doen we het nu met design pepermolens. Met trendy vacuumwijnflespompdopjes. Met vleesthermometers. Met een pastamachine, worstdraaier en zelfgebouwde rookoven. Met avondjes gezellig. Met Henk. Buurmeisjes worden pas op kamertemperatuur gebracht en daarna lichtjes ingesmeerd met handgeplukte olijfolie van Nuñez de Prado als iedereen de deur uit is gebonjoerd.
We doen alles zoals het hoort. Maar morgen wordt alles anders. Morgen gaan we wakker worden en god terugpesten. Eindelijk eens die appelbomenboerderij kopen en dan die ene appel in zo´n cheapo Princess-sapcentrifuge mikken. Zonder kan eronder. Dat zal hem leren, de pisvlek. Er klopt iets niet aan dat verhaal over die badkuip in Parijs.
Misschien komt dat door die tiepfout. Maar luisteren is ook een kunst. Voor zolang de vraag blijft hangen: het antwoord is gehaktballen. Waar je met gemak drie tot vier happen uit kan smakken. Die ga ik bakken. In dikke pindasaus met gefruite uiringen. Verse gember sliden met een Gretsch. Calvé met stukjes noot, that is.
Met ontzettend harde stukjes noot. Fuck Jim. Fuck Morrissey. And put them in the well, well, well. Fuck Jim en rust. Toen ze terug kwam had ze het over een grey area waar ze dingetjes bewaarde voor later. Nee, het was meer een soort van wobbly basis waar de beter gefundeerde ideeën vandaan kwamen. Spain is alright but Bangkok is a better place to be. En ergens verder op die avond zei hij na het vertellen van de icebreaker my grandfather died in Auswitsch he fell drunk off a watchtower iets over zn grey area waar hij van alles in bewaarde en stuff like that for further further and further we must go.
Ik keek Dingetje nieuwsgierig aan. Die zette haar Mona Lisa look op. Jaren later kwamen we elkaar weer tegen. Op CS. Dingetje en ik. Suitcase in our hand. DJ Bert en VinylBoy hebben de bezem flink door de platenkast gehaald en een hele lading uit de eigen collectie meegenomen om jou tot het bittere eind op de dansvloer te houden met de beste dansbare rock, britpop, alternative rock, een beetje dance en groovy electro.
Kaiser Chiefs heb ik geloof ik vorig jaar gedownload. Zou geen nummer van ze herkennen. De rest nog minder idee. Voorzichtige navraag bij mevrouw Barmeisje op de bank. Hmz worden teruggeglimlacht, eindigen doodachtig midden op tafel. Mevrouw Barmeisje knikt instemmend. Hmz op tafelblad hebben hun klauwtjes aan de rand geslagen en proberen zich er over heen te trekken.
Fruity, honeyed, blossomy. Extremely restrained peat on the nose — barely detectable — very enjoyable. Lobby Even geen misverstand: kut bestaat niet. Want kut is kutje. En als het meezit nat, natuurlijk. Geurig ook. Een kutje is een kutje en geen kut. Niet kut. Nooit kut. Niet lelijk. Niet groot. Niet obsceen. Geen jutezak of BAS-krat met tie-wraps op het rek van een postbodefiets. Een kutje is een kutje. Ze kwam de lobby binnen, ging zitten en spreidde haar dijen.
Had ik het effe mis. Een kut. Een echte kut. Een magnifieke kut. De manier van binnenlopen doet het in je hoofd. Als ze aan komt lopen alsof ze de koningin van Spanje is. Jij en zij onzeker over wat komen gaat en verder niemand anders behalve de receptie en wat buswachtende toeristen.
Zaterdag 11st, Maart 2:46:32 Pm
Beschrijving:
| V_mar08 |
|---|
| 34 jaar vrouw, Tweelingen |
| Elsendorp, Netherlands |
| Maleis(Basic), Frans(Beginner) |
| Psycholoog, Verzender |
| ID: 8749359276 |
| Vrienden: saif_902902 |
| Details | |
|---|---|
| Geslacht | Vrouw |
| Kinderen | 3 |
| Hoogte | 152 cm |
| Toestand | Getrouwd |
| Onderwijs | Hoger onderwijs |
| Roken | Ja |
| Drink | Ja |
| Communicatie | |
| Naam | Victoria |
| Bekeken: | 2967 |
| Telefoonnummer: | +312556-467-93 |
| Stuur een bericht |
Gerelateerde berichten
